تاریخچه هوشمندسازی مدارس در ایران
· تاریخچه
اولین مدارس هوشمند در سال 1996 در انگلستان تأسیس گردید و سپس مالزی در برنامه توسعه خود در پروژه " بیست بیست " مدارس هوشمند را جزو یکی از برنامه های اساسی خود قرار داد.سازمان آموزش و پرورش تهران در سال تحصیلی 84-1383 اقدام به راه اندازی مدارس هوشمند در چهار دبیرستان منتخب مناطق مختلف تهران نموده است. وزارت آموزش و پرورش با الهام از آموزه های دینی و مقتضیات زمان و به منظور تحقق اهداف سند چشم انداز ایران در سال 1404 و دستیابی به اهداف عالیه نظام تعلیم و تربیت اقدام به توسعه و تجهیز مدارس هوشمند بر اساس معیارهای علمی، بین المللی و شرایط بومی در سطح کشور نموده است.
جهت توضیحات بیشتر روی ادامه مطلب کلیک کنید.
همچنین می توانید جهت دریافت اطلاعات بیشتر در این خصوص از وبسایت رسمی کاواک بازدید فرمایید.
هدف
هوشمند سازی مدارس از کارهای اساسی سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است . بر اساس سند ملی تحول بنیادین وزارت آموزش و پرورش ، هوشمند سازی مدارس و مجتمع ها ی آموزشی و پرورشی طی سه مرحله به انجام خواهد رسید : 1- مدرسه 2- منزل معلمان 3- خانواده، طرح راهبردی هوشمند سازی مدارس بر اساس فرمایشات حضرت امام خمینی (ره) ، منویات مقام معظم رهبری ، سیاست های کلی نظام ، سند چشم انداز ، نقشه جامع علمی کشور، برنامه درس ملی و قانون پنج ساله توسعه طراحی و عملیاتی گردیده است. در این برنامه معلم نقش کلیدی خود را دارد ، کتاب جایگاه خاص خود را دارد و هدف گذاری برای آموزش دانش آموزان ، معلمان و اولیاء(خانواده) مورد تاکید قرار گرفته است .
با رویکرد تحولی این طرح در جهان امروز، کتاب‌های درسی ما با توجه به پیشرفت های علمی و فناوری و نیاز ها و مهارتهای زندگی امروز تغییر می یابند و با تنوع در رسانه‌های آموزشی و متنوع‌سازی فضا و محیط‌های یاددهی و یادگیری در برنامه درسی ملی این امکان را فراهم خواهد ساخت تا دانش‌آموزان و معلمان تجارب جدیدی را در حوزه دانش و پژوهش کسب نمایند. هدف از هوشمندسازی مدارس تربیت دانش‌آموزانی پژوهش‌محور و پژوهشگر می باشد . به کار گیری دانش و فناوری برتر زمینه ساز تربیت مدیران فردای ایران عزیز می باشد .
· تعریف
مدرسه هوشمند مدرسه فیزیکی است که کنترل و مدیریت آن مبتنی بر فن آوری رایانه و شبکه می باشد ، محتوای اکثر دروس آن الکترونیکی و سیستم ارزشیابی و نظام آن هوشمند است. مدارس هوشمند محیطی است که جهت ایجاد محیط یاددهی – یادگیری و بهبود نظام مدیریتی مدرسه و تربیت دانش آموز پژوهنده مبتنی بر علم نوین طراحی شده است.
ارکان مدارس هوشمند:
ارکان مدرسه هوشمند عبارت است از:
محیط یاددهی – یادگیری
این محیط 4 حوزه را تحت پوشش خود قرار می دهد:
الف) برنامه درسی
ب) روش تدریس
ج) ارزیابی
د) محتوا
محتوی دروس:
در مدارس هوشمند محتوا به دو شکل می باشد:
الف) محتوای تهیه شده با استاندارد های لازم از طریق وزارت آموزش و پرورش
ب) محتوایی که معلم تولید می کند
بطور کلی محتوا بر اساس چهار شاخص اصلی شکل می گیرد:
1- کیفیت فنی
2- جذابیت
3- کیفیت آموزشی
4- تطابق با برنامه درسی
امروزه نظام آموزشی کشور به مدرسه ای نیاز دارد که با بهره گیری فن آوری اطلاعات و ارتباطات، امکان یادگیری پیوسته را فراهم نماید. تحول در رویکردهای آموزشی در جهان، زمینه شکل گیری مدارس هوشمند را فراهم ساخته است. ورود به این عرصه به نوع جدیدی از آموزش نیاز دارد که با آموزش سنتی ما سازگاری ندارد. مدتی است برخی کشورهای جهان به تأسیس مدارس الکترونیکی دست زده اند. در مدارس هوشمند کامپیوتر در نحوه تدریس و ارزشیابی تأثیر می گذارد و برنامه های درسی را تا حدودی تغییر می دهد. ولی در عین حال کارکردهای اجتماعی مدرسه بر جای خود باقی می ماند، چون در روابط اجتماعی به دانش آموزان یاری می رساند. در این مدارس دانش آموزان می توانند با منابع علمی جهان و معلمان و دانش آموزان مدارس دیگر ارتباط برقرار کنند.
آموزش رایج در مدارس کشور یک آموزش سنتی و یا بعبارت دیگر فقط شنیداری می باشد، درحالیکه در مدارس هوشمند روش تدریس مبتنی بر دیداری – شنیداری می باشد. در این روش ماندگاری مطلب قریب به 20 سال می باشد، در حالیکه ماندگاری مطلب در روش شنیداری حداکثر 6 ماه می باشد. ضمناً در روش دیداری – شنیداری مطالب علمی در محیطی جذاب تر و در مدت کمتر قابل انتقال است.
رویکرد های متفاوت بر هوشمندسازی :
درباره تأثیر فن آوری اطلاعات و ارتباطات بر نظام آموزش دو رویکرد متفاوت وجود دارد:
برخی معتقدند اثر فناوری تدریجی است و صرفاً انتقال برنامه درسی سنتی را کارآمدتر می سازد و در واقع، دسترسی به اطلاعات سریع می شود.
رویکرد دوم معتقد است ورود فن آوری اطلاعات و ارتباطات به مدارس، اهداف و ابزارهای تعلیم و تربیت را بطور اساسی تغییر می دهد. از این دیدگاه فناوری اطلاعات بر مرزهای ساختاری نظام آموزشی فایق آید.
